چه انتظار عجيبي
تو بين منتظران هم
عزيز من چه غريبي !
عجيب تر آن كه چه آسان
نبودنت شده عادت
چه بي خيال نشستيم
نه كوششي ، نه تلاشی
فقط نشسته و گفتيم :
خدا كند كه بيايي
عصر يك جمعه دلگير،
دلم گفت: بگويم، بنويسم
كه چرا عشق به انسان نرسيدست،
چرا آب به انسان نرسيدست،
و هنوزم كه هنوز است، غم عشق به پايان نرسيدست
بگو حافظ دل‌خسته ز شيراز بيايد،
بنويسد كه هنوزم كه هنوز است،
چرا يوسف گم‌گشته به كنعان نرسيدست و
چرا كلبه احزان به گلستان نرسيدست
عصر اين جمعه دلگير،
وجود تو كنار دل هر بي‌دل آشفته شود حس
كجايي گل نرگس؟
بازدید : 58
[ 1396/02/21 ] [ ]
[ نویسنده :
کتابخانه شهید شرافت شوشتر ] |
نظرات (0)
نظر بدهید
لطفا صبر کنید ...
