کتابخانه عمومی شهید شرافت

فرهنگ‌نامه طلایی ورزش
نوشته: مهدی زارعی
انتشارات: طلایی
320 صفحه

«فرهنگ‌نامه طلایی ورزش» مخاطب را با تاریخچه، ابزارها و مقررات و چهره‌های مشهور بیش از صد رشته ورزشی در سراسر جهان، آشنا می‌کند و اطلاعات ارزشمندی درباره افتخارات ورزشکاران و تیم‌های کشورمان در رقابت‌های این رشته‌ها در اختیار قرار می‌دهد.

توضیحات مربوط به هر رشته ورزشی با عکس‌ها، تصاویر و طرح‌های گرافیکی همراه شده‌اند. در فرهنگ‌نامه طلایی ورزش مطالب خواندنی در 17 فصل گنجانده شده است؛ مطالبی همچون ورزش در دوران باستان، ورزش‌های مادر، مسابقات زمستانی، رشته‌های تیمی، مسابقه با اسلحه، ورزش با وسایل نقلیه، هوانوردی، مسابقات معلولان، مبارزه‌های تن‌به‌تن، ورزش در کوه و ارتفاعات، ورزش با ابزارهای چرخ‌دار، بازی‌های دقیق، ‌ورزش‌های قدرتی و...

در هر یک از این مباحث اطلاعاتی درباره وضعیت آن ورزش خاص در ایران ذکر شده است؛ همچنین در کنار معرفی پرافتخارترین ورزشکاران جهان در هر رشته، بهترین‌های ایران در آن رشته نیز معرفی می‌شود.

نثر کتاب روان است و نویسنده از پرگویی پرهیز کرده و مطالب به شکلی مختصر و مفید بیان شده است.

خودی نشان بدهید
نوشته: علی‌محمد صالحی
انتشارات: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)
64 صفحه

این کتاب رویکردی مسئله محور دارد و سعی دارد تا با ارائه مطالب کاربردی و عملیاتی، مخاطب را در حل مشکلات ناشی از ضعف در ابراز وجود یاری رساند. ابراز وجود یعنی با احترام و توجه به خواسته دیگران، بتوانید باجرئت از حق خود و خواسته‌تان دفاع کنید و نگذارید حقتان ضایع شود یا با اکراه به کاری مجبور شوید. برای این منظور ضمن مطرح کردن پرسش و شرح ریشه‌های مشکل و بیان راه‌حل، در هر مورد از مثال‌های عینی نیز به‌خوبی بهره گرفته تا انتقال پیام به‌صورت کامل برای مخاطب حاصل شود و تصوّر درستی از عملکردی که مدنظر نویسنده است در ذهن مخاطب ایجاد شود. نثر کتاب بسیار روان و ساده است و علاوه بر بهره‌گیری از آخرین دستاوردهای علم روانشناسی، نویسنده به‌خوبی توانسته از معارف دینی، آیات و روایات، مبتنی بر مبانی دینی مباحث را پی‌ریزی نماید.

عصبانیت آن‌قدرها هم بد نیست
نویسنده: مایکلین ماندی
ترجمه: مریم رزاقی مقدم و سپیده خلیلی
ناشر: گلبرگ سروش
32 صفحه

«عصبانیت آن‌قدرها هم بد نیست» نام هفتمین جلد از کتاب‌های مجموعه «سعادت زندگی» است که انتشارات سروش برای گروه‌های سنی «ب» و «ج» منتشر کرده است.

در این کتاب 32 صفحه‌ای، نویسنده سعی کرده ذیل 15 عنوان نشان دهد که می‌توانیم نیروی خشم را به‌سوی ایجاد تغییراتی سودمند سوق دهیم و نتیجه مثبتی بگیریم. کتاب به ما می‌آموزد که چگونه می‌توان با مذاکره درباره خشم و عصبانیت به‌جای بیان آن‌‌ها با مشت‌های گره‌کرده، رویارویی بی‌محابا و خلاق، تخلیه بدنی در ناکامی‌ها و گذشت و بخشش را بیاموزیم.

کتاب «عصبانیت آن‌قدرها هم بد نیست» به کودکان می‌گوید هنگام عصبانیت انتخاب‌های زیادی دارند؛ درست همان‌طور که بزرگ‌ترهای دلسوز برای آموزش به کودکان، روش‌های گوناگونی دارند. در این کتاب درمی‌یابیم احساس خشم چگونه احساسی است و چه چیز باعث برانگیختن آن می‌شود، می‌توانیم راه‌های درست رفتار با آن را بیاموزیم و به دیگران یاد دهیم.

هر پدر و مادر، معلم یا بزرگ‌تر دلسوزی از این کتاب لذت خواهد برد. کتاب به کودکان دیدگاهی مثبت و اطمینان‌بخش درباره خشم و آنچه قادریم در برابر آن انجام دهیم، ارزانی می‌دارد.

وقتی مهتاب گم شد (خاطرات علی خوش‌لفظ)
مصاحبه و تدوین: حمید حسام
انتشارات: سوره مهر
651 صفحه

اگر به دنبال کتابی هستید که خیلی ساده و بی‌آلایش، واقعیات جبهه‌ و روابط رزمندگان با یکدیگر را کاملاً بدون روتوش بازگو کرده باشد و حال و هوای جبهه‌ها را با تمام وجود لمس کنید، این کتاب که با ادبیاتی بسیار صمیمی و صادقانه نگاشته شده گزینه بسیار مناسبی برای مطالعه است. بااینکه به علت روحیه خاص علی خوش‌لفظ فضای طنز در بسیاری از خاطرات کتاب حکم‌فرماست، اما در لابه‌لای این خاطرات نکاتی بسیار تأثربرانگیز وجود دارد که به مخاطب درس انسانیت و بندگی را می‌آموزد و بی‌اختیار زبان به تحسین دریای خلوص و ایثار شهدا می‌گشاید.

در مقدمه این کتاب آمده است:
رفیقی داشتم که می‌‏گفت: «اینجا ـ جزیره مجنون ـ جای دیوانه‌‏هاست. دیوانه‏‌هایی که عاشق‏اند. عاشقانی که می‏‌خواهند از راه میان‏بُر به خدا برسند.»

تابستان سال 1365 بود و من با این رفیق راه، راه را گم کرده بودم. کجا؟ در جزیره مجنون؛ وقتی‌که از خط برمی‏‌گشتیم. همان دم‌دمای صبح. گرما بالای سی درجه بود و رطوبت هوا بالای هفتاد درصد و ما برای رهایی از گرما و شرجی، بالا‏پوشمان، فقط یک زیرپیراهنی سفید و خیس بود.

آنجا، کسی را دیدم که کلاه پشمی زمستانی را تا پایین ابرو پایین کشیده و کنار نی‏زارها دراز به دراز خوابیده بود. نگاه عاقل اندر سفیهی به او کردم و به رفیقم گفتم...

دختران به عفاف روی می‌آورند
نوشته: وندی شلیت و نانسی لی دموس
ترجمه: سمانه مدنی و پریسا پورعلمداری
انتشارات: دفتر نشر معارف
296 صفحه

فرهنگ غرب که تحت حاکمیت نگرش‌های اومانیستی است، با تبلیغات وسیع خود، ایده‌های فریبنده‌ای را به جهانیان عرضه کرده است. یکی از این ایده‌ها اندیشه‌های فمینیستی است. اثر حاضر در راستای نقد فمینیسم در سه بخش سامان یافته است:

بخش اوّل: ترجمه و تلخیص کتاب دختران به عفاف روی می‌آورند؛ نوشته وندی شلیت است. نویسنده در این کتاب درصدد است ضمن مرور آنچه در حال حاضر، درباره دختران و زنان آمریکا رخ داده است، تصویر روشنی از ترویج بی‌بندوباری و آزادی جنسی که خواسته موج فمینیسم است، ارائه کند و توضیح دهد که چگونه نسل جدیدی از دختران و زنان در آمریکا در حال شکل‌گیری است که خواسته‌هایش با گذشتگان بسیار متفاوت است. نسلی که از این آزادی‌های بی حدّ و حصر به ستوه آمده و می‌خواهد طعم شیرینِ فطرت را دوباره بچشد. سفرهای مختلف و مصاحبه‌های مکرّر نویسنده، خواننده را به این سمت سوق می‌دهد که گویی دختران امروز آمریکا با شورش‌های پراکنده می‌خواهند چیزی نباشند که والدینشان بوده‌اند. آنان می‌خواهند سبک زندگی و نوع پوشش خود را تغییر دهند.

بخش دوم: ترجمه و تلخیص کتاب زن آگاه شدن در دنیای شهوانی؛ نوشته نانسی لی دموس است. نویسنده صفات زنان ناسالم و نادان را که با بی‌خردی و هرزگی، خود و خانواده و در پی آن جامعه را ویران می‌کنند، معرفی کرده و با طرح سؤالاتی ذهن خواننده را برای طرح این پرسش آماده می‌کند که آیا در این دنیای شهوانی، انسان‌های با بصیرتی هم هستند یا خیر؟

در بخش سوم -که از سوی پژوهشگر مسلمان، خانم آیت‌اللهی به رشته تحریر درآمده است- با آموزه‌های عمیق و دقیق اسلام در باب رعایت ارزش‌های اخلاقی در مسائل جنسی و نقشِ آن در بقای خانواده آشنا می‌شویم. 

• ایام فاطمیه چیست؟

درباره تاریخ شهادت حضرت زهرا(س) روایات مختلفی وجود دارد است، و از چهل روز تا شش ماه بعد از رحلت پیامبر(ص) بیان شده است.

اما میان علمای شیعه، دو احتمال معتبر است: هفتاد و پنج روز بعد از رحلت پیامبر(ص) یا نود و پنج روز بعد از رحلت ایشان. بنابراین با توجه به رحلت پیامبر اسلام(ص) در بیست و هشتم صفر، بنا به روایت هفتاد و پنج روز، در مورخه سیزدهم تا پانزدهم جمادی الأوّل، شهادت حضرت زهرا(س) است و این ایام را فاطمیه اوّل می‌ خوانند.

اما بنا به روایت نود و پنج روز، شهادت حضرت(س) در سوم تا پنجم جمادی الثانی است و این ایام را فاطمیه دوم می‌ خوانند. بنابراین؛ ایام فاطمیه جمعا 6 روز می باشد، 3 روز در ماه جمادی الاول و 3 روز در ماه جمادی الثانی.

فاطمیه اول از 13 تا 15 جمادی الاول است و فاطمیه دوم از سوم تا پنجم جمادی الثانی می باشد. و شاید علت اینکه سه روز در هر ماه بعنوان روز شهادت آن حضرت(س) معرفی شده است به این دلیل است که این احتمال وجود دارد که ماههای قمری از رحلت پیامبر(ص) تا شهادت حضرت زهرا(س)، 29 روز بوده باشند، حال آنکه در صورت کامل بودن ماههای قبل، روز شهادت 13جمادی الاول و یا سوم جمادی الثانی خواهد بود. چرا که طبق تقویم، حداکثر سه ماه قمری 29 روزه و حداکثر 4 ماه قمری 30 روزه می توانند پشت سر هم قرار گیرند.

اما در عرف، به دهه دوم جمادی الاول، از دهم تا بیستم جمادی الاول که بنابر قول 75 روز، شهادت آن بانوی بزرگوار در آن واقع شده است دهه فاطمیه اول و به دهه اول جمادی الثانی از اول تا دهم جمادی الثانی، که طبق قول 95 روز، شهادت حضرت زهرا(س) در آن واقع شده است، دهه فاطمیه دوم گفته می شود

22بهمن روز پيروزي انقلاب اسلامي ايران
از هفدهم تا 22 بهمن 57، ایران یکی از دوره های استثنایی تاریخ سیاسی جهان را گذرانید. در این ایام، دو دولت در یک مرکز و بدون هیچ گونه مرزبندی مواجه بودند. دولتی که پشتوانه و عامل مشروعیت خود را از دست داده و از قدرت نظامی محروم گشته و با انقلابی عظیم روبرو بود. و دولتی دیگر متکی به رهبری انقلاب توده های میلیونی مردم که به جای قدرت نظامی، تنها به ارتش مردم وابستگی داشت.

با وسعت یافتن دامنه های انقلاب، قرار بر این شد که سران ارتش پهلوی، دست به کودتا زده و با به دست گرفتن قدرت، انقلاب مردمی را سرکوب سازند. از این رو از ساعت چهار بعداز ظهر روز 21 بهمن 57، حکومت نظامی اعلام شد.
پس از اعلان حکومت نظامی، حضرت امام خمینی (ره) اعلام کرد که مردم به حکومت نظامی اعتنایی نکنند. مردم نیز همچنان به یورش خود به مراکز دولتی و نظامی و انتظامی ادامه دادند و تقریباً تمام این مراکز با اندک درگیری و مقاومت، تسخیر شد و به دست مردم افتاد.

این درگیری ها در روز بعد نیز به شدت ادامه یافت و در این روز هزاران زن و مرد و پیر و جوان، هر یک به اندازه توان خود برای سرنگونی نهایی رژیم ظلم و جور، کوشش کردند. آنها با سنگربندی در خیابان ها، سینه سپر کردن در برابر تانک ها و با فداکاری و جانفشانی، انقلاب را به پیروزی رساندند. نه فقط در تهران، بلکه در تمامی شهرهای ایران، درگیری مردم با بقایای رژیم شاه جریان داشت.

هنگامی که خبر حرکت نیروهای نظامی از شهرهای مختلف ایران به سمت تهران برای سرکوب قیام مردم پخش شد، مردم شهرهای مسیر به درگیری با نیروهای نظامی پرداختند و با بستن راه، مانع حرمت آنها به سمت تهران شدند. برخی از فرماندهان رده بالای ارتش در این درگیری ها به دست مردم کشته شدند تا سرانجام، ارتش، بی طرفی خود را اعلام کرد.

روز سرنوشت فرا رسید و در 22 بهمن 1357، نظام پوسیده ستمشاهی فرو ریخت و ریشه های فاسد دودمان سیاه پهلوی از این کشور اسلامی کنده شد. مبارزه پانزده ساله ملت مسلمان ایران به رهبری امام خمینی (ره) به ثمر رسید و با سرنگونی نظام 2500 ساله شاهنشاهی، انقلاب شکوهمند اسلامی ایران پیروز گردید.

روز شمار وقایع انقلاب اسلامی بهمن 57 در یک نگاه
-3 بهمن 1357 (سه شنبه)
شورای سلطنت كه برای حفظ رژیم سلطنتی در ایران تشكیل شده بود منحل گردید.
-4 بهمن 1357 (چهارشنبه)
برای جلوگیری از حضور امام خمینی در بین مردم ایران ارتش فرودگاه مهرآباد را به اشغال درآورد.
-5 بهمن 1357 (پنج شنبه)
دولت بختیار 3 روز فرودگاههای كشور را بست.
-7 بهمن 1357 (شنبه)
- تحصن روحانیون مبارز در دانشگاه تهران در اعتراض به بستن فرودگاهها آغاز شد.
 راه‌پیمایی میلیونی مردم در تهران به مناسبت 28 صفر برگزار گردید.
-9 بهمن 1357 (دوشنبه)
- فرودگاه برای ورود امام خمینی بازگشایی شد
-در پی اعتصابات و تظاهرات و راه‌پیمایی مردم كه خواستار بازگشایی فرودگاه مهرآباد بودند. دولت بختیار فرودگاه مهرآباد را از اشغال نظامی خارج كرد.
-11 بهمن 1357 (چهارشنبه)
-مأمور ارتش در خیابانهای تهران
-دولت برای ترساندن مردم و ایجاد حكومت وحشت با انجام رژه نظامیان در تهران و ترویج شایعه كودتا توسط ارتش دست به حیله دیگری برای انحراف مبارزات مردم ایران زد.
-12 بهمن 1357 (پنج شنبه)
 ساعت 9 و 27 دقیقه و 30 ثانیه حضرت امام خمینی پس از پانزده سال تبعید پای بر خاك ایران گذاشتند.
ـ فرمانداری نظامی بر اثر فشار مردم راه‌پیمایی و تظاهرات را برای 3 روز آزاد اعلام كرد.
ـ‌ نظامیان مستقر در تلویزیون به طور ناگهانی پخش مراسم استقبال را قطع كردند.
-17 بهمن 1357 (سه شنبه)
- ‌بر اساس پیشنهاد شورای انقلاب، حضرت امام خمینی دولت موقت را به مردم معرفی نمودند.
ـ دولت موقت به ریاست مهندس مهدی بازرگان تشكیل گردید.
-19 بهمن 1357 (سه شنبه)
-  راه‌پیمایی مردم ایران در حمایت از دولت موقت انجام شد.
ـ‌ نیروی هوایی ارتش با حضرت امام خمینی بیعت كردند.
ـ‌ حضرت امام خمینی به زیارت حضرت عبدالعظیم (س) رفتند.
20- بهمن 1357 (جمعه)
‌ -طرفداران قانون اساسی با تجمع در استادیوم امجدیه (شهید شیرودي‌) دست به تظاهرات زدند.
ـ‌ ساعت 9 شب سربازان گارد شاه به پادگان نیروی هوایی در شرق تهران (خ دماوند) حمله نمودند.
ـ‌ مردم برا ی كمك به سربازان نیروی هوایی مسلح شدند.
-21 بهمن 1357 (شنبه)
 دولت بختیار زمان حكومت نظامی را افزایش داده و حكومت نظامی را از ساعت 4 بعدازظهر اعلام نمود.
ـ حضرت امام خمینی دستور شكستن زمان حكومت نظامی و حضور مردم در خیابانها را صادر نمودند.
ـ‌ در تهران و شهرستانها بین سربازان گارد و مردم مسلح درگیریهای بسیار شدید رخ داد.
-22 بهمن 1357 (دوشنبه)
- تهران صحنه جنگ خونین مسلحانه بین مردم و سربازان طرفدار رژیم پهلوی گردیده است.
ـ با تسلیم تمامی نیروهای نظامی و پیروزی مردم مسلمان ایران رژیم ستمشاهی پس از 57 سال ظلم و ستم متلاشی گردید.

حوادث روز 12بهمن سال 57
 هواپیمای امام با تمام دل‌نگرانی‌هایش سرانجام صبح روز 12 بهمن سال 57 در فرودگاه مهرآباد بر زمین نشست. سرود «خمینی ای امام، خمینی ای امام» در سالن فرودگاه چنان پرطنین بود که همه را میخکوب کرده بود. متن پیام خوشامدگویی که توسط استاد شهید مطهری نگاشته شده بود  توسط یکی از دانشجویان قرائت شد.

ماشین حامل حضرت امام در میان سیل جمعیت خروشان ایران اسلامی راهی بهشت زهرا گردید تا ضمن تجدید پیمان با شهدای انقلاب اولین دیدار را با مردم که او را به عنوان امام خود با عشق و علاقه پذیرا گشته بودند، سخن بگوید سپس امام سخنرانی تاریخی خود را آغاز می‌کنند:

«بسم‌الله الرحمن الرحیم. ما در این مدت مصیبت‌ها دیده‌ایم؛ مصیبت‌های بسیار بزرگ، مصیبت‌های زن‌های جوان‌مرده، مردهای اولاد از دست داده، طفل‌های پدر از دست داده... این آقا که خودش هم خودش را قبول ندارد، رفقایش هم قبول ندارند، ملت هم قبولش ندارد، ارتش هم قبولش ندارد، فقط آمریکا از او پشتیبانی کرده... بر همه ما واجب است که این نهضت را ادامه بدهیم تا آن وقتی که اینها ساقط شوند. ما به واسطه‌ی آرای مردم، مجلس مؤسسان و دولت موقت و دولت دائم را تعیین می‌کنیم. 

 با اتمام سخنرانی امام جمعیت مجدداً به سمت جایگاه هجوم آوردند. امام نتوانست سوار هلی‌کوپتر گردد و بلافاصله سوار بر آمبولانسی که آنجا بود، شدند. بالاخره در بین راه امام سوار هلی‌کوپتر شدند و به سمت تهران پرواز کردند. امام بلافاصله به بیمارستان هزار تختخوابی رفتند تا از مجروحان حوادث اخیر که در آنجا بستری بودند دیدار کنند. امام از بیمارستان به منزل یکی از بستگان خود رفتند و عصر نیز با تماس به مدرسه رفاه از محل اقامت خود مسئولان کمیته استقبال را مطلع می‌سازند.

12بهمن سال 57

 در گزارشات روزنامه‌ها ارقام جالبی از شکستن تلویزیون‌ها به علت قطع پخش برنامه‌ی ورود امام آمده است.

 خبرگزاری یونایتدپرس تعداد مستقبلین را در طول مسیر فرودگاه تا بهشت زهرا را چهار میلیون نفر و در بهشت زهرا نیم میلیون نفر گزارش نمود. رادیو کلن شمار جمعیت را پنج تا شش میلیون ذکر کرده است. خبرنگاران داخلی نیز تعداد جمعیت را پنج میلیون نفر ذکر کردند. 

 در حدود ساعت 11:05 ماشین حامل امام وارد میدان آزادی شده و در میان شور و شوق و اشتیاق شدید استقبال‌کنندگان و پس از یکبار دور زدن دور میدان وارد خیابان آزادی شد. ماشین امام که چند نفر هم برای محافظت روی سقف آن نشسته بودند با طی مسافت چند کیلومتری دور میدان و در میان بارانی از گل و گلاب و نقل که بر ماشین می‌بارید و اشک‌های شوق که بر گونه‌ها جاری بود به سمت دانشگاه تهران به حرکت درآمد.

 امام در مقابل دانشگاه به علت تراکم بیش از حد مستقبلین بالاجبار سخنرانی ننمودند و از چهار راه ولی‌عصر به سوی میدان راه‌آهن به حرکت درآمدند، شاید یکی از دلایل عدم سخنرانی امام غیر از تجمع و تراکم در مقابل دانشگاه همین وضعیتی بود که گروه‌های سیاسی برای سوءاستفاده به وجود آورده بودند.

 امام در ساعت 10:5 اولین شب اقامت در ایران علیرغم خستگی زیاد اعضای کمیته برگزاری استقبال را به حضور پذیرفتند و برای آنان سخنرانی کردند.

 12بهمن سال 57

معاونت توسعه کتابخانه‌ها و کتابخوانی نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور کتاب‌های «حریم ریحانه»، «روزی که آموس بیمار شد»، «کیش پارسایان» و «نقشه نقش بر آب» را در قالب دهمین سری از کتاب‌های طرح «کتاب‌خوان ماه» ویژه دی 95 معرفی کرد.

حریم ریحانه
نوشته نعیمه اسلاملو و جمعی از نویسندگان
انتشارات تلاوت آرامش
 130 صفحه

اگر به دنبال کتابی هستید که مستند به آیات قرآن و روایات، مستدل، منطقی، عقلانی، علمی و در عین حال به زبانی ساده و روان، به تبیین موضوع پوشش و عفاف پرداخته باشد، این کتاب یک گزینه بسیار عالی برای مطالعه است.

روی جلد کتاب نوشته شده: اولین دائرة المعارف و اطلس پوشش و عفاف در کشور؛ با نگاهی به محتوای کتاب مشخص می‌شود که این ادعای مؤلفان تقریباً ادعایی برحق است.

کتاب به مقوله حجاب و عفاف نگاهی جامع دارد. یعنی هم از منظر درون دینی و  هم از منظر برون دینی به ابعاد مختلف این موضوع پرداخته است.

این اثر مصور و تمام رنگی است و در عین برخورداری از حجم نسبتاً کم (130 صفحه) از جامعیت بالایی برخوردار است. بدون زیاده‌گویی‌های اضافی، در عین رعایت اختصار از کمال اتقان در ارائه مباحث را داراست.

در این کتاب سعی شده از تمامی زوایای ممکن به موضوع پوشش و عفاف نگاه شود. (از 18 منظر درون دینی و برون دینی) شکل پرداختن به این موضوع و انتخاب گفتمانی جدید در این حوزه، از مزیت‌های منحصر به فرد این کتاب به شمار می‌رود.

برخی از عناوین کتاب عبارتند از: 

 - تاریخچه پوشش و عفاف در کشورهای جهان و ایران (این فصل با ارائه اسناد متقن تاریخی و عکس‌های متعدد، از دروه‌های مختلف تاریخی نشان می‌دهد که بشر در طول تاریخ فطرتاً طالب حجاب بوده است، تا اینکه نظام سرمایه‌داری و دستگاه‌های تبلیغاتی‌اش از دوره رنسانس به بهانه پیشرفت و توسعه، برهنه کردن جوامع را در پیش گرفت!)

- پوشش و عفاف در ادیان الهی و کلام بزرگان و مشاهیر جهان.

- سیمای عفاف در قرآن کریم و در احادیث و روایات معصومین علیهم السلام همراه با برخی از مهمترین احکام پوشش و عفاف.

- فقط همسرم (ذکر نابترین احادیث ذکر شده در موضوع آیین همسرداری در کلام معصومین علیهم السلام)

-  بررسی شبهات حجاب (پاسخ‌های مستدل و منطقی به رایج ترین شبهات در مورد موضوع حجاب و عفاف)

- عفاف در حبس (داستان غم انگیز کشف حجاب در ایران)

- هجوم خاموش (بررسی شبیخون فرهنگی دشمن پیرامون حجاب و عفاف)

- علم هم تجربه کرده است (اثرات حجاب و عفاف از نگاه علم)

روزی که آموس بیمار شد
نوشته فیلیپ سی. استید؛ ترجمه سمیرا ابراهیمی
انتشارات امیرکبیر/ کتاب‌های شکوفه
 36 صفحه

"روزی که آموس بیمار شد"، داستان مصوری برای گروه سنی الف است. داستانی عمیق و جذاب که  مفهوم دوستی و مهربانی و پاسخ دوستی را به خوبی به کودکان می‌آموزد. در این کتاب می‌توانیم ارزش دوستی را به دیگران یادآور شویم و ببینیم که نتیجه خوبی ما در حق دیگران، روزی به خود ما باز می‌گردد. شاید مهربانی‌های آموس مصداق این ضرب المثل باشد: 

«تو نیکی می‌کن و در دجله انداز - که ایزد در بیابانت دهد باز»

آموس، مردی است که در باغ وحش شهر کار می‌کند. او هر روز کمی از وقتش را با دوستانش در باغ وحش می‌گذراند. با فیل بازی می‌کند، با لاک‌پشت مسابقه‌ دو می‌دهد (لاک پشتی که همیشه برنده می‌شد)، کنار پنگوئن خجالتی ساکت می‌نشیند، به کرگدنی که همیشه آب بینی‌اش می‌آید کمک می‌کند و هنگام غروب برای جغدی که از تاریکی می‌ترسد داستان می‌خوانَد... تا هنگامی که آموس بیمار می‌شود.

در ابتدای کتاب، نویسنده و تصویرگر (فیلیپ سی. استید و ارین ای. استید) یادداشتی برای کودکان ایرانی نوشته‌اند با این عبارات:

"بچه‌های عزیز، ممنون از شما برای خواندن این کتاب!
با کمک شما آموس به زودی حالش خوب میشه. هورااا !
دوستان شما،
فیلیپ و ارین استید

کتاب «روزی که آموس بیمار شد» موفق به دریافت پنج نشان از جشنواره لاک پشت پرنده در سال 1394 شده است.

کیش پارسایان (دروس استاد آیت‌الله مجتبی تهرانی)
تدوین زیر نظر علی‌اکبر رشاد
انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
208 صفحه

مرحوم آیت الله مجتبی تهرانی از جمله بزرگانی بودند که ارتباط نزدیکی با عموم مردم و به ویژه جوانان داشتند. این مطلب در کنار درجه بالای علمی که حاصل سال‌ها خوشه‌چینی از دریای معرفت بزرگانی چون امام خمینی(ره)، علامه طباطبایی، آیت‌الله بروجردی و... است باعث شده تا آثار ایشان در عین عمق و دقت علمی، از زبانی ساده و قابل فهم برای عموم برخوردار باشد.

این کتاب که به عنوان مدخلی برای ورود به بحث‌های اخلاقی محسوب می‌شود، برگرفته شده از برخی از سلسله مباحث اخلاقی و معرفتی حاج آقا مجتبی است. آمیزه‌ای از اخلاق نبوی و عرفان علوی که با آیات و روایات آمیخته و به براهین عقلی نیز مزین شده و از جویبار لسان ایشان در کام تشنه طالبان سلوک الی الله ریخته می‌شود.

مباحث کتاب مشتمل بر سه بخش ایمان، صفات مؤمنان و  پیام پارسایی است؛ در بخش نخست مهمترین مسائل ایمان همچون: ماهیت، مراتب، عوامل کاهش و افزایش و آثار فردی و اجتماعی ایمان بررسی شده است. در بخش دوم، صفات و حالات مؤمنان به استناد آیات و روایات بررسی و طبقه‌بندی شده است. در نهایت در بخش سوم به شرح و تفسیر خطبه همّام اختصاص یافته است که در حقیقت شرحی بر بیان امیرالمؤمنین علیه السلام در توصیف ویژگی‌های متقین است.

نقشه نقش بر آب
گردآورنده پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی)
انتشارات انقلاب اسلامی
 248 صفحه

این کتاب، مشتمل بر فرازهای مهمی از رهنمودهای رهبر معظّم انقلاب اسلامی، در طول سال‌های 88 و 89، پیرامون فتنه سال 88 است. کتاب با توجه به محتوای محوری سخنان معظّم له، در پنج فصل با این عناوین تدوین شده است:

دهمین انتخابات ریاست جمهوری؛ مواضع رهبری پس از انتخابات تا نماز جمعه 22 خرداد؛ حوادث پس از انتخابات؛ کسب بصیرت و جنگ نرم.

فصل نخست کتاب به بررسی و تحلیل اهمیّت انتخابات در نظام اسلامی، تلاش دشمنان برای سرد و تعطیل یا بدنام و مخدوش کردن انتخابات، وظایف جداگانه‌ مردم و نامزدها در انتخابات، نکاتی در آسیب‌شناسی انتخابات و برخی پیش‌بینی‌های رهبر معظّم در خصوص حضور پرشور مردم در انتخابات پرداخته است. فصل دوم به ذکر برخی از مهمترین مواضع رهبر انقلاب از پس از انتخابات تا نماز جمعه 29 خرداد اختصاص دارد. مفصّل‌ترین فصل این کتاب، فصل سوّم آن است که در عناوین متعدّدی به بررسی حوادث پس از انتخابات پرداخته است. این‌که چرا ماهیّت حوادث بعد از انتخابات به «فتنه» تعبیر شد و توطئه‌های پشت پرده‌ آن چه بودند. شرح ماجرای فتنه، از طراحی‌ها و برنامه‌ریزی‌های دشمن قبل از انتخابات تا بازیگران فعّال داخلی در این صحنه؛ موضوعاتی درباره‌ کارنامه‌ مردم و خواص، نقش دشمن، نیروهای امنیّتی و انتظامی و بسیج و رسانه‌های داخلی برخی از مباحث این فصل است.

یازده راهکار برای مقابله و دفع فتنه، برگرفته از بیانات رهبر معظّم انقلاب اسلامی، نظیر پایبندی به قانون و کسب بصیرت، ابراز اعتماد نخبگان به نظام، پرهیز از شایعه‌پراکنی علیه مسئولان و... از دیگر مطالب مهم این بخش است.

بخش مبسوطی از این فصل، «پیام‌ها، تجربه‌ها و درس‌های» متعدّد حوادث پس از انتخابات 88 را از زوایای مختلف بررسی کرده و در آخرین بخش آن نیز، ضمن تشریح حماسه‌های 9 دی و 22 بهمن، برخی از نتایج این حوادث برای ملّت و نظام جمهوری اسلامی احصاء شده است.

در فصل‌ چهارم این اثر با عنوان «کسب بصیرت»، علاوه بر تشریح معنا، ابعاد و سطوح بصیرت و نیز ضرورت و اهمیّت آن، مصادیق این مفهوم مهم در منظومه‌ بیانات رهبر معظّم انقلاب پیرامون فتنه 88 تبیین و تحلیل شده است. الزامات کسب بصیرت، نتایج فقدان بصیرت و وظیفه خواص در ایجاد بصیرت در خود و دیگران، از دیگر موضوعات مورد بررسی در این فصل هستند. همچنین  موضوعات دیگری چون اهمیّت جنگ نرم، معنا و منشأ جنگ نرم، هدف دشمن از جنگ نرم، خطوط اصلی در جنگ نرم، راه‌های مقابله با جنگ نرم دشمن، نقش افسران جوان جنگ نرم (دانشجویان)، نقش اساتید در فرماندهی جبهه‌ی جنگ نرم و... بررسی شده‌ است.

روز 24 آ بان ماه عضویت در کتابخانه شهید شرافت برای همه سنین رایگان می باشد

شهدای نوجوان+تصاویر

«رهبر 13 ساله». تعبیر بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران درباره نوجوانی که نامش بعد از شهادت به نماد نوجوان های قهرمان جنگ تحمیلی تبدیل شد. امروز، سالروز شهادت «حسین فهمیده» است. روزی که به همین بهانه، روز «بسیج دانش آموزی» نام‌گذاری شده است.اما حسین فهمیده، تنها دانش آموز شهید جنگ تحمیلی نبود. تاریخ دفاع 8 ساله ایرانیان، نام های دیگری را هم ثبت کرده است. نام رزمنده های کوچکی که تبدیل به قهرمان های بزرگ تاریخ ایران شدند شما را با چندتا از این بزرگمردان کوچک آشنا می کنیم

کوچکترین رزمنده شهید

نام «سرابباغ آبدانان» در استان لرستان را شاید اولین بار باشد که می شنوید. اما اهالی این منطقه کوچک غرب کشور، حالا هرسال اول اسفندماه مهمانان ویژه ای از سراسر کشور دارند. باحضور مهمانانی که برای بزرگداشت کوچکترین رزمنده شهید جنگ تحمیلی به این منطقه می روند.

اسمش «علي جرايه» بود. نوجوان 12 ساله اهل سرابباغ آبدانان. کلاس اول راهنمایی بود که با شدت گرفتن جنگ، تصمیمش را گرفت. هرجوری بود خودش را به گردان 505 محرم ، تيپ11 امير المومنين عليه السلام رساند و راهی جبهه شد. اول اسفند سال 1362 و در جریان عملیات «والفجر5» در منطقه عملياتي مهران از ناحيه سر مورد اصابت خمپاره قرار گرفت و به شهادت رسید.

 

تک تیرانداز 12 ساله

شاید قدش به اندازه سلاحی بود که در دست می گرفت. اما مهارتش در تیراندازی، از او یک تک تیرانداز قابل ساخته بود. «محمدحسین ذوالفقاری» 10 فروردین 1348 در شهیدیه میبد به دنیا آمد. با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، با کسب رضایت والدین برای گذراندن دوره آموزش نظامی به پادگان رفت. محمدحسین با اصرار زیاد در 23 مهرماه 1360 به جبهه اعزام شد و 18 آذرماه خبر شهادت برادرش در منطقه لاله‌زار بستان را شنید. محمدحسین، تک تیرانداز گردان عاشورا بود که 28 دی ماه سال 1360، وقتی  فقط 12 سالش بود به دلیل اصابت ترکش، به شهادت رسید.

 

روضه عجیب پسر 15 ساله

«مرحمت عزیز می‌تواند بدون محدودیت به منطقه اعزام شود. امضا: سیدعلی خامنه ای، رئیس جمهور».

ضمانت از این محکم تر نمی شد. حالا «مرحمت بالازاده»13نوجوان ساله اهل روستای «چای گرمی» که به خاطر سن کم اش نمی گذاشتند راهی جبهه ها شود، با دستخط رئیس جمهور وقت، عازم جبهه ها شده بود. آن هم با چند جمله کوتاه که در دیدار خصوصی با رئیس جمهور، به او گفته بود:«بگویید دیگر روضه حضرت قاسم را نخوانند. چون او 13 ساله بود که در کربلا جنگید و شهید شد. اما به من که 13 ساله هستم، اجازه جنگیدن نمی دهند.» همین جمله ها بود که او و کارش را حسابی بین رزمنده ها سرزبان ها انداخت.3 سال جنگید و 21 اسفند سال 1363 در عملیات بدر و جزیره مجنون، شهید شد.

 

 

پهلوان 13 ساله!

300 دور در کمتر از 3 دقیقه. مهارت «سعید» آن قدر  در چرخ زورخانه ای بالا بود که همه مسئولان کشوری که ان روز توی زورخانه، هنرنمایی کودک 7 ساله را می دیدند، او را لایق بازوبند پهلوانی می دانستند.بعد از ان نام «سعید طوقانی» بین همه اهالی زورخانه معروف شد و همه او را به عنوان یک باستانی کار پهلوان می شناختند. پدرش «حاج اکبر» از معروف ترین ورزشکاران باستانی کار تهران بود و سعید هم مثل پدر عاشق ورزش باستانی و مرام پهلوانی.

 

شروع جنگ تحمیلی، اول حسرت های سعید بود. نمی توانست ببیند که برادران بزرگترش علی، محمد و حمید به جبهه بروند و او در خانه باشد. مجروحیت علی و به دنبال آن، مفقود شدن محمد در عملیات والفجر یک در بهار سال 62، تصمیم سعید را برای این که جای برادرانش را در جبهه پر کند، دوچندان کرد. سرانجام با اصرار فراوان توانست همراه پدرش و گروهی از ورزشکاران باستانی، برای اجرای ورزش برای رزمندگان اسلام راهی جبهه شود، ولی خود به خوبی می‌دانست که این همه فقط بهانه‌ای است برای حضور در صفوف رزمندگان. در بازگشت از جبهه، آنقدر اصرار ورزید و با دست‌کاری شناسنامه خود و بالا بردن سنش، توانست در بهار سال 1363 راهی جبهه‌ها شود و سرانجام در شامگاه بیست و دومین روز اسفندماه 63 در شرق دجله، سعید هم مثل برادرش آسمانی شد.

 

یک شهر، یک پسر

وقتی شهریور 1359 با شایعه حمله عراقی ها، بعضی از اهالی خرمشهر همه زندگی شان را به دوش کشیدند و از شهر رفتند،کسی باور نمی کرد که خرمشهر به دست عراقی ها بیفتد. اما بهنام 13 ساله هم می جنگید هم به مردم کمک می کرد. بمباران که می شد می دوید و به مجروحین می رسید. با وجود مخالفت فرماندهان، خود را به صف اول نبرد مي‌رساند و چندباری هم به اسارت دشمن درآمد؛ اما هر بار با توسل به شيوه‌اي از دست آنان می گريخت. برای فریب عراقی ها  می زده زير گريه و می گفت: «دنبال مامانم می گردم گمش کردم.»

رزمنده های ایرانی، خیلی از اطلاعات خود درباره ارتش عراق را مدیون بهنام بودند. چون عراقی ها که فکر نمی کردند این نوجوان 13 ساله قصد شناسایی مواضع، تجهیزات و نفرات آنها را دارد ، رهایش می کردند.

سرانجام 28 مهرماه 59،نزديك فروشگاه فرهنگيان در خيابان آرش خرمشهر تركشي به سينه‌ بهنام خورد و قهرمان کوچک خرمشهر، جاودانه شد.

آبان ماه سال 1389 هم مسئولان وقت استان خوزستان، به دلیل محل نامناسب مزار شهید «بهنام محمدی» و برای تکریم بیشتر این شهید نوجوان، مزار او را به صورت قالب بندی شده به «تپه شهدای گمنام مسجدسلیمان» منتقل کردند.

   رهبر 13 ساله

خبر را که رادیو اعلام کرد، خیلی ها باور نمی کردند. یک نوجوان 13 ساله با فداکاری و بستن نارنجک به کمر خود، در مسیر تانک دشمن قرار گرفته و ضمن انفجار و انهدام تانک دشمن، خودش هم به شهادت رسیده. سخنان امام خمینی(ره) نام «حسین فهمیده» را به عنوان یک قهرمان ملی در تاریخ دفاع مقدس ثبت کرد « رهبر ما آن طفل 13 ساله­ ایست که با قلب کوچک خود که ارزشش از صدها زبان و قلم بزرگتر است با نارنجک خود را زیر تانک انداخت و آن را منهدم نمود و خود نیز شربت شهادت نوشید».

حسین متولد اول اردیبهشت‌ 1346 در روستای سراجه قم بود. سال 1356 با خانواده اش به کرج مهاجرت کرد و بیست و پنجم یا ششم شهریورماه 1359، یک هفته پیش از اعلام رسمی آغاز جنگ، همراه نیروی مقاومت بسیج به جبهه خرمشهر اعزام شد. از آنجا که در روزهای نخستین، از شرکت او در خط مقدم جلوگیری می‌شد، او با تلاش فراوان برای حضور در خط مقدم اجازه گرفت.

حسین در غروب سی‌ویکم شهریورماه، از نخستین روزهای اعلام تجاوز نظامی ارتش عراق، همراه با محمدرضا شمس به جبهه رفت. این دو، یک بار در هفته اول مهرماه زخمی شده و به بیمارستان ماهشهر اعزام شدند. چند روزی پس از بهبودی با ترخیص از بیمارستان و بازگشت به جبهه و پایان دادن مجدد به مخالفت فرماندهان با حضورشان؛ به خط مقدم اعزام شدند. اما فهمیده بار دیگر در بیست و هفتم مهرماه، طی مقاومت در برابر حمله‌های دشمن دوباره زخمی شد. او سرانجام در 8 آبان ماه 1359 در کوت شیخ، نزدیک ایستگاه راه‌آهن خرمشهر، شهید شد و بقایای بدنش در بهشت زهرا (س) تهران به خاک سپرده شد.

8 آبان سالروز شهادت حسین فهمیده

8 آبان ماه؛ روز نوجوان و بسیج دانش آموزی
8 آبان 1359 محمدحسین فهمیده، نوجوان بسیجی به درجه رفیع شهادت نائل آمد. به‌همین مناسبت، هشتم آبان‌ماه تحت عنوان «روز نوجوان» و «روز بسیج دانش‌آموزی» نام‌گذاری شده است.

محمدحسین فهمیده، سال ۱۳۴۶ش در قم زاده شد و در محیطی مذهبی و خانواده‌ای متدین پرورش یافت. در آستانه انقلاب اسلامی به‌واسطه حوادث آن دوران، روح وی نیز مانند میلیون‌ها جوان و نوجوان دیگر کشور دچار تحولات عظیمی شد و شیفته حضرت امام خمینی (ره) گردید.
هنوز مدت زیادی از حضور محمدحسین در جبهه‌های نور علیه ظلمت نگذشته بود که با بستن نارنجک به کمر خود، زیر تانک دشمن بعثی رفت و ضمن انهدام تانک دشمن، خود نیز به شهادت رسید. شهید فهمیده با این عمل شجاعانه، برگ سرخ دیگری بر تاریخ حماسه‎گونه جنگ تحمیلی افزود و نام خود را جاودانه ساخت.

8 آبان 1359 محمدحسین فهمیده، نوجوان بسیجی به درجه رفیع شهادت نائل آمد

ماجرا از این قرار بود که محمدحسین به‌اتفاق دوست شهیدش - محمدرضا شمس - در یک سنگر قرار داشتند که طی هجوم عراقی‌ها، محاصره می‌شوند. محمدرضا زخمی می‌شود و حسین فهمیده با سختی و زحمت زیاد او را به پشت خط می‌رساند و به جایگاه قبلی خود بازگشته و مشاهده می‌کند که پنج تانک عراقی به طرف رزمندگان اسلام هجوم آورده و درصدد محاصره و قتل عام آنان‌اند.

محمدحسین - درحالی‌که تعدادی نارنجک به کمر خود بسته بود - به طرف تانک‌ها حرکت می‌کند. تیری به پای او می‌خورد و در‌‌ همان حال، موفق می‌شود که خود را به تانک پیش رو رسانده و با استفاده از نارنجک، آن را منفجر کند. دشمن در این حال تصور می‌کند که حمله‌ای صورت گرفته و با سرعت تانک‌ها را‌‌ رها کرده و فرار می‌کند؛ درنتیجه، حلقه محاصره شکسته می‌شود و پس از مدتی، نیروهای کمکی نیز می‌رسند و آن قسمت را از وجود متجاوزین پاک‌سازی می‌کنند.

رهبر معظم انقلاب اسلامی، شهید فهمیده را یک نوجوان نمونه، استثنایى و پرورش‌یافته در آب و هواى تحول یک ملت توصیف کردند. شهید فهمیده آن‎گونه بود که حضرت امام خمینی (ره) درباره او فرمودند: «رهبر ما آن طفل ۱۲ ساله‌ای است که با قلب کوچک خود که ارزشش از صد‌ها زبان و قلم‌ ما بزرگ‌تر است، با نارنجک، خود را زیر تانک دشمن انداخت و آن را منهدم نمود و خود نیز شربت شهادت نوشید.»

رهبر معظم انقلاب در این زمینه فرمودند: «زنده نگه داشتن یاد حادثه شهادت دانش ‏آموز بسیجی، شهید فهمیده، از اصالت‏های دفاع مقدس می‌‏باشد.» از این‌رو، هشتم آبان، سالروز شهادت این فرزند انقلاب، به‌عنوان روز نوجوان و جوان و بسیج دانش ‏آموزی نام گرفته است تا ضمن یادآوری حماسه این قهرمان کوچک، به‌عنوان سرمشقی مناسب به هم‌سالانش مطرح شده و راهش ادامه یابد.

ادب الهی (کتاب سوم: تربیت فرزند)

مجتبی تهرانی

انتشارات مؤسسة فرهنگی پژوهشی مصابیح الهدی

365 صفحه

زنده­ یاد حضرت آیت ­الله مجتبی تهرانی (رحمت الله علیه) در جلد سوم از درس گفتارهای تربیتی خود طی 31 جلسه به مقولة بسیار حسّاس تربیت فرزند ­پرداخته­ اند. ریشه ­یابی دقیق مسائل مربوط به تربیت و جستجوی آن در عرصه­ های مختلف زندگی و بالاخره دستورها و رهنمودهای عملی برای رسیدن به مقام شایستة یک انسان با ایمان در صفحه صفحة کتاب موج می­زند. ایشان در طی جلسات یاد­شده، تربیت فرزند را در چهار حوزة خانواده، مراکز آموزشی، محیط‌ های رفاقتی و دوستی و در محل کار و اشتغال مورد بررسی قرار داده ­اند.

مراحل تربیت کودک و اقتضائات هر مرحله، ابزار و روش‌های تربیت­ کردن و تربیت­ شدن، نقش حیاء در تربیت و منوط نبودن آن به قصد و اراده، نقش اصلاح ظاهر در تهذیب باطن، پیوند تفکیک­ ناپذیر میان تعلیم و تربیت یا علم و ادب، حسّاسیت مراکز آموزشی و اهمّیت سرنوشت­ ساز شخصیت استادان و آموزگاران، آثار ویرانگر انحرافات فکری و رفتاری متصدّیان امور آموزشی و پرورشی، شیوة دوست­ یابی و آزمودن رفیقان، آثار تربیتی شغل و حرفه و نیز همکاران و مراجعان در شکل­ گیری شخصیت انسان، از جمله محورهای بسیار مهم مباحث این کتاب است که باید به دقّت خواند و درآنها اندیشه کرد و به کار بست.

 مطالب این کتاب را باید توأمان از دو نگاه خواند: یکی از نگاه تربیت خود و دیگری از نگاه تربیت فرزندان؛ و در این میان به باور استاد، آنچه در این کتاب از دانستنی­ها و بایستنی­ها خواهید خواند، نخست باید راهنمای پرورش جان و روح خود ما باشد؛ و در غیر این صورت، تلاش برای تربیت فرزندان سودی نخواهد داشت.

ضیافت بلا: مقامات سلوکی در زیارت عاشورا

سید محمدمهدی میرباقری

انتشارات تمدن نوین

208 صفحه

این کتاب حاصل ترکیب و تنظیم متن دو دوره سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمّدمهدی میرباقری پیرامون مقایسة ارکان و مراحل سیر و سلوک متعارف و سیر و سلوک آمیخته با بلای معصومین (علیه‌السلام) است.

بر اساس آنچه در مقدمة این کتاب مطرح شده است هدف از خلقت، غایتی جز قُرب و لقای حضرت حق نیست، اما دو شیوه و راه برای پیمودن این مسیر غایی، پیشنهاد شده است: راه اول راهی است که بزرگان، علمای اخلاق و برخی ارباب معرفت به استناد آیات و روایات بیان فرموده‌اند که از عزم شروع می‌شود و به توبه، محاسبه، مراقبه، اعتدال و ذکر می‌رسدو راه دوم، سلوک با شفاعت اولیای خدا و درک بلای آن‌هاست. اگر راه اول را نیز چون عبادت ایام عادی سال فرض کنیم،راه دومْ به منزلة شب قدر، با مسیری کوتاه‌تر، پربارتر و پربرکت‌تر است. همة ریاضت‌ها برای رشد انسان مفیدند، اما هیچ‌یک به اندازة ابتلائات الهی، مؤثر نیستند؛ لذا می‌توان که از ابتلائات الهی، به عنوان بهترین نردبان سیر و سلوک نامبرد. البته این دو راه اگر به هم ضمیمه شوند، هر کدام مکمل دیگری خواهد بود.

در فصل اول این کتاب، مراحل سیر و سلوک متعارف بررسی می‌شود و تبیین کلی از آداب تهذیب نفس و سیر به سویِحضرت حق ارائه می‌شود و در فصل دوم، مقامات سلوکی در زیارت شریف عاشورا شرح داده خواهد شد. در این فصل،فرازهای زیارت عاشورا در شانزده عنوان تبیین شده است

عناوین برخی از این فرازها عبارت‌اند از: «عوامل تنهایی ولی خدا»، «علت عقب ماندن افراد مختلف از قافلة عاشورا»،«لعن ارکان جبهه تاریخی باطل و رسیدن به سلم و حرب»، «تقاضای حضور در جبهة امام زمان (عجل‌الله فرجه‌الشریف) برای خون‌خواهی»، «رسیدن به مرتبة خون‌خواهی امام حسین (علیه‌السلام) و تقاضای رجعت»، «درخواست پاداش مصیبت‌زدگی»، «درخواست حیات و ممات محمد و آل محمد» و..

صوفی و چراغ جادو

 نوشته: ابراهیم حسن بیگی

انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان

247 صفحه

صوفی و چراغ جادو، داستان پسربچه 12 ساله‌ای است به نام صوفی که در یک روستای ترکمن نشین زندگی می‌کند.

 «صوفی» کلاس پنجم دبستان را تمام کرده است و منتظر است ببیند پدرش او را برای دورة راهنمایی به مدرسه

می‌فرستد یا نه. جشن گندم است و همه به مهمانی «طواق حاجی» می‌روند که مرد ثروتمندی در روستاست.

طواق حاجی، اسب سوارکاری دارد و سوارکارانش در مسابقات شرکت می‌کنند. صوفی در اسطبل طواق حاجی

مشغول کار می‌شود و اسبِ لَنگی را که قادر به دویدن نیست از او می‌گیرد تا از آن نگهداری کند. او  نام اسب

را تیزتک می‌گذارد.

 صوفی در طی داستان، چراغ جادویی پیدا می‌کند و غول چراغ جادو به او کمک‌های کوچک، ولی تأثیرگذاری می‌کند.

صوفی اسب را برای درمان پیش پدربزرگش می‌برد و پیرمرد، اسب را درمان می‌کند. صوفی برای مسابقات آماده می‌شود

و در مسابقة اول، حائز رتبة هشتم می‌شود. مادرش مشکل قلبی پیدا می‌کند، ولی به خیر می‌گذرد. غفور - پسر طواق حاجی - تیزتک را می‌دزدد، ولی طواق حاجی، اسب را به صوفی برمی‌گرداند. تیزتک در مسابقات اول می‌شود، ولی غول چراغ جادو گم می‌شود و صوفی می‌فهمد که...

خود نویسنده در خصوص کتابش اینگونه بیان می‌دارد که: «کار اصلی چراغ جادو، ارتباط با بچه‌ها و رساندن آن‌ها به آرزوهای‌شان بود، اما در چراغ جادوی ما یک بچه غول وجود دارد که نمی‌تواند بایستد و آرزو‌ها را برآورده کند و تنها راه رسیدن به آرزو را به بچه‌ها نشان می‌دهد.»

محض اطلاع (تحلیل محتوای جلد هفتم یادداشت‌های عَلَم)

نوشته غلامعلی حدّاد عادل

اتشارات فرارو

227 صفحه

این کتاب در حقیقت تحلیل جلد هفتم از مجموعه یادداشت‌های اسدالله عَلَم است. یادداشت‌های علم که در دوران وزارت وی در دربار توسط خودش به رشته تحریر در‌آمده به چند دلیل از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. نخست از آن جهت که دوره‌ای طولانی و مهم را در بر می‌گیرد و تقریباً دوازده سال آخر حکومت شاه را شامل می‌شود. دلیل دیگر نزدیکی علم با شخص شاه و دسترسی و آگاهی او از بسیاری از واقعیات سیاسی داخلی و خارجی است.

نویسنده معتقد است یادداشت‌های «عَلَم» که بیش از بیست سال از آغاز انتشارش می‌گذرد، به نحو قابل قبول مورد توجه قرار نگرفته و قابلیت بررسی‌های تاریخی و دانشگاهی بسیاری دارد که می‌تواند در رشته‌های تاریخ و علوم سیاسی موضوع بررسی انواع پایان نامه‌های کارشناسی ارشد قرار بگیرد. در این کتاب پس از پیشگفتار و مقدمه، طرح کلی محتویات «یادداشت های عَلَم» ارائه شده و در سرفصل هایی مجزا با انتخاب بخش هایی کوتاه از کتاب، به ذکر خاطراتی از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که در سال ۱۹۶۸ انجام شده و در آن «نیکسون» پیروز شده بود، پرداخته است. همچنین جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل نیز در این کتاب مورد واکاوی قرار گرفته است که مهم ترین واقعه در مدت نگارش جلد هفتم خاطرات عَلَم به حساب می‌آید. در پایان نیز به تحلیل محتوای سه کتاب خاطرات دیگر (خاطرات عزّت شاهی، پایی که جا ماند، من زنده‌ام) تحت عنوان و اما بعد... پرداخته شده تا خواننده بتواند با مطالعه این دو بخش مقایسه‌ای میان ایران قبل و بعد از انقلاب اسلامی را به عمل آورد.

بسم الله الرحمن الرحیم

ماه محرم

باز محرم رسيد، ماه عزاي حسين
سينه ي ما مي شود، كرب و بلاي حسين
كاش كه تركم شود غفلت و جرم و گناه
تا كه بگيرم صفا، من ز صفايحسين
……….

پرسیدم از هلال چرا قامتت خم است؟

آهی کشید و گفت ماه محرم است

……….
ديباچه ي عشق و عاشقي باز شود
دل ها همه آماده ي پرواز شود
با بوي محرم الحرام تو حسين
ايام عزا و غصه آغاز شود

………
عالم همه قطره اند و درياست حسين
خوبان همه بنده اند و مولاست حسين
ايام عزا تسليت
عزاداريتان مقبول
……….
خنده كنان مي رود روز جزا در بهشت
هر كه به دنيا كند گريه براي حسين
……….
محرم آمد و ماه عزا شد
مه جانبازی خون خدا شد
جوانمردان عالم را بگوييد
دوباره شور عاشوار به پا شد
……….
عاقبت مدفن ما دشت بلاخواهدشد
قبله سوم ما كرب و بلاخواهدشد
برف سهل است اگرسنگ ببارد هرشب
مجلس گرم عزاي تو به پاخواهدشد

پس از پايان موفقت‌آميز عمليات ثامن‌الائمه، پنج تن از فرماندهان رده بالاي ارتش و سپاه جهت تقديم گزارش به امام خميني (ره) بوسيله يک فروند هواپيما ي سي ـ 130 عازم تهران شدند. هواپيما درساعت 19:59 روز هفتم مهرماه در جنوب غربي کهريزک دچار سانحه مي‌شود و به علتي نامشخص هرچهار موتور هواپيما همزمان خاموش مي‌شود . خلبان تلاش مي‌کند هواپيما را در همان منطقه به زمين بنشاند. چرخ‌هاي هواپيما بوسيله دستگيره دستي باز مي‌شود و هواپيما در زمين ناهموار فرود مي‌آيد اما پس از طي مسافتي، در نقطه‌اي متوقف و بال چپ هواپيما به زمين اصابت مي‌کند. هواپيما آتش مي‌گيرد و 49 نفر سرنشين آن از جمله 5 تن از سرداران رشيد اسلام به درجه شهادت نائل آمدند.

 اين 5 شهيد بزرگوار که در حال خدمت به ميهن اسلامي به جوار رحمت حق تعالي شتافتند عبارت بودند از: 1ـ سرلشکر فلاحي (رييس ستاد مشترک ارتش) 2ـ  سرلشکر سيد موسي نامجو (وزير دفاع) 3ـ  سرلشکر يوسف کلاهدوز (قائم مقام سپاه پاسداران) 4ـ‌ سرلشکر فکوري (‌مشاور جانشين رييس ستاد مشترک ارتش) 5ـ سرلشکر جهان‌آرا (‌فرمانده سپاه پاسداران خرمشهر و آبادان)‌

مباهله پیامبر با (ص)مسیحیان نجران، در روز بیست وچهارم ذی الحجّه سال دهم هجری اتفاق افتاد. پیامبر (ص)طی نامه ای ساکنان مسیحی نجران را به آیین اسلام دعوت کرد. مردم نجران که حاضر به پذیرفتن اسلام نبودند نمایندگان خود را به مدینه فرستادند و پیامبر (ص)آنان را به امر خدا به مباهله دعوت کرد.

وقتی هیئت نمایندگان نجران، وارستگی پیامبر (ص) را مشاهده کردند، از مباهله خودداری کردند. ایشان خواستند تا پیامبر (ص)اجازه دهد تحت حکومت اسلامی در آیین خود باقی بمانند.

موقعیت جغرافیایی

بخش با صفای نجران، با هفتاد دهکده تابع خود، در نقطه مرزی حجاز و یمن قرار گرفته است. در آغاز طلوع اسلام این نقطه، تنها نقطه مسیحی نشین حجاز بود که مردم آن به عللی از بت پرستی دست کشیده و به آیین مسیح (ع) گرویده بودند.

دعوت به اسلام

پیامبر اکرم، حضرت محمد مصطفی (ص)برای گزاردن رسالت خویش و ابلاغ پیام الهی، به بسیاری از ممالک و کشورها نامه نوشت یا نماینده فرستاد تا ندای حق پرستی و یکتاپرستی را به گوش جهانیان برساند. هم چنین نامه ای به اسقف نجران، «ابوحارثه»، نوشت و طی آن نامه ساکنان نجران را به آیین اسلام دعوت فرمود.

نامه حضرت محمد (ص)به اسقف نجران

مشروح نامه پیامبر (ص)به اسقف نجران چنین بود: «به نام خدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب (ع). [این نامه ایست] از محمد ((صلی الله علیه و آله وسلم))، پیامبر خدا، به اسقف نجران. خدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب (ع) را ستایش می کنم و شما را از پرستش بندگان به پرستش خدا فرا می خوانم. شما را دعوت می کنم که از ولایت بندگان خدا خارج شوید و در ولایت خداوند درآیید و اگر دعوت مرا نپذیرفتید باید به حکومت اسلامی مالیات (جزیه) بپردازید تا در برابر این مبلغ، از جان و مال شما دفاع کند] و در غیر این صورت به شما اعلام خطر می شود».

عکس العمل نجرانی ها

نمایندگان پیامبر صلی الله علیه و آله و که حامل نامه دعوت به اسلام از جانب پیامبر (ص)بودند، وارد نجران شدند و نامه را به اسقف نجران دادند. او نیز شورایی تشکیل داد و با آنان به مشورت پرداخت. یکی از آنان که به عقل و درایت مشهور بود گفت: «ما بارها ازپیشوایان خودشنیده ایم که روزی منصب نبوت ازنسل اسحاق (ع)به فرزندان اسماعیل(ع) انتقال خواهد یافت و هیچ بعید نیست که محمد صلی الله علیه و آله وسلم ـ که از اولاد اسماعیل (ع) است ـ همان پیامبر موعود باشد». بنابراین شورا نظر داد که گروهی به عنوان هیئت نمایندگان نجران به مدینه بروند تا از نزدیک با محمد (ص)تماس گرفته، دلایل نبوت او را بررسی کنند.

گفتگوی پیامبر (ص)با هیئت نجرانی

پیامبر اکرم (ص)در مذاکره ای که با هیئت نجرانی در مدینه به انجام رسانید آنان را به پرستش خدای واحد دعوت کرد. امّا آنان بر ادعای خود اصرار داشتند و دلیل الوهیت مسیح را، تولد عیسی(ع) بدون واسطه پدر می دانستند.

در این هنگام فرشته وحی نازل شد و این سخن خدا را بر قلب پیامبر (ص) جاری ساخت: «به درستی که مَثَل عیسی نزد خداوند مانند آدم است که خدا او را از خاک آفرید». در این آیه، خداوند، با بیان شباهت تولد حضرت عیسی (ع) و حضرت آدم (ع)، یادآوری می کند که آدم(ع)  را با قدرت بی پایان خود، بدون این که دارای پدر و مادری باشد، از خاک آفرید و اگر نداشتن پدر گواه این باشد که مسیح(ع) فرزند خداست، پس حضرت آدم(ع)  برای این منصب شایسته تر است؛ زیرا او نه پدر داشت و نه مادر.

اما با وجود گفتن این دلیل، آنان قانع نشدند و خداوند به پیامبر خود، دستور مباهله داد تا حقیقت آشکار و دروغ گو رسوا شود.

مباهله، آخرین حربه

خداوند پیش از نازل کردن آیه مباهله، در آیاتی چند به چگونگی تولد عیسی (ع) می پردازد و مسیحیان را با منطق عقل و استدلال روبرو می کند و از آنان می خواهد که عاقلانه به موضوع بنگرند.

بنابراین پیامبر (ص)، در ابتدا سعی کرد با دلایل روشن و قاطع آنان را آگاه کند، اما چون استدلال موجب تنبّه آنان نشد و با لجاجت و ستیز آنان مواجه گشت، به امر الهی به مباهله پرداخت.

خداوند در آیه 61 سوره آل عمران می فرماید: «هرگاه بعد از دانشی که به تو رسیده، کسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو بیایید فرزندانمان و فرزندانتان و زنانمان و زنانتان، و ما خویشان نزدیک و شما خویشان نزدیک خود را فرا خوانیم؛ سپس مباهله کنیم و لعنت خدا را بر دروغ گویان قرار دهیم».

دیدگاه بزرگان نجران درباره مباهله

در روایات اسلامی آمده است که چون موضوع مباهله مطرح شد، نمایندگان مسیحی نجران از پیامبر(ص) مهلت خواستند تا در این کار بیندیشند و با بزرگان خود به شور بپردازند.

نتیجه مشاوره آنان که از ملاحظه ای روان شناسانه سرچشمه می گرفت این بود که به افراد خود دستور دادند اگر مشاهده کردید محمد (ص) با سر و صدا و جمعیت و جار و جنجال به مباهله آمد با او مباهله کنید و نترسید؛ زیرا در آن صورت حقیقتی در کار او نیست که متوسل به جاروجنجال شده است و اگر با نفرات بسیار محدودی از نزدیکان و فرزندان خردسالش به میعادگاه آمد، بدانید که او پیامبر خداست و از مباهله با او بپرهیزید که خطرناک است.

در میعادگاه چه گذشت؟

طبق توافق قبلی، پیامبر(ص)و نمایندگان نجران برای مباهله به محل قرار رفتند. ناگاه نمایندگان نجران دیدند که پیامبر (ص) فرزندش حسین (ع)را در آغوش دارد، دست حسن (ع) را در دست گرفته و علی و زهرا علیهما السلام همراه اویند و به آنها سفارش می کند هرگاه من دعا کردم شما آمین بگویید. مسیحیان، هنگامی که این صحنه را مشاهد کردند، سخت به وحشت افتادند و از این که پیامبر (ص)، عزیزترین و نزدیک ترین کسانِ خود را به میدان مباهله آورده بود، دریافتند که او نسبت به ادعای خود ایمان راسخ دارد؛ زیرا در غیر این صورت، عزیزان خود را در معرض خطر آسمانی و الهی قرار نمی داد.

بنابراین از اقدام به مباهله خودداری کردند و حاضر به مصالحه شدند.

سخنان ابوحارثه درباره مصالحه

هنگامی که هیئت نجرانی پیامبر(ص)را در اجرای مباهله مصمّم دیدند، سخت به وحشت افتادند. ابوحارثه که بزرگ ترین و داناترین آنان و اسقف اعظم نجران بود گفت: «اگر محمد (ص) بر حق نمی بود چنین بر مباهله جرئت نمی کرد.

اگر با ما مباهله کند، پیش از آن که سال بر ما بگذرد یک نصرانی بر روی زمین باقی نخواهد ماند». و به روایت دیگر گفت: «من چهره هایی را می بینم که اگر از خدا درخواست کنند که کوه ها را از جای خود بکند، هر آینه خواهد کَند. پس مباهله نکنید که در آن صورت هلاک می شوید و یک نصرانی بر روی زمین نخواهد ماند».

سرانجام مباهله

ابوحارثه، بزرگ گروه، به خدمت حضرت آمد و گفت: «ای ابوالقاسم  (ص)، از مباهله با ما درگذر و با ما مصالحه کن بر چیزی که قدرت بر ادای آن داشته باشیم».

پس حضرت با ایشان مصالحه نمود که هرسال دوهزار حُلّه بدهند که قیمت هر حلّه چهل درهم باشد و بر آنان که اگر جنگی روی دهد، سی زره و سی نیزه و سی اسب به عاریه بدهند.

مباهله پیامبر (ص) با نصرانیان نجران، از دو جنبه نشان درستی و صداقت اوست. اوّلاً، محض پیشنهاد مباهله از جانب پیامبر اکرم (ص)خود گواه این مدعاست؛ زیرا تا کسی به صداقت و حقانیّت خود ایمان راسخ نداشته باشد پا در این ره نمی نهد.

نتیجه مباهله، بسیار سخت و هولناک است و چه بسا به از بین رفتن و نابودی دروغ گو بینجامد. از طرف دیگر، پیامبر (ص)کسانی را با خود به میدان مباهله آورد که عزیزترین افراد و جگرگوشه های او بودند. این خود، نشان عمق ایمان و اعتقاد پیامبر (ص)به درستی دعوتش می باشد که با جرأت تمام، نه تنها خود، بلکه خانواده اش را در معرض خطر قرار می دهد.

مباهله، سند عظمت اهل بیت(ع)

مفسران و محدثان شیعه و اهل تسنّن تصریح کرده اند که آیه مباهله در حق اهل بیت پیامبر (ع)نازل شده است و پیامبر (ص)تنها کسانی را که همراه خود به میعادگاه برد فرزندانش حسن و حسین و دخترش فاطمه و دامادش علی (ع) بودند. بنابراین منظور از «اَبْنائَنا» در آیه منحصرا حسن و حسین (ع)هستند، همان طور که منظور از «نِساءَنا» فاطمه (س) و منظور از «اَنْفُسَنا» تنها علی (ع) بوده است.

روزی که پیامبر خدا (ص)قصد مباهله کرد، قبل از آن عبا بر دوش مبارک انداخت و حضرت امیرالمؤمنین و فاطمه و حسن و حسین (ع)را در زیر عبای مبارک جمع کرد و گفت: «پروردگارا، هر پیغمبری را اهل بیتی بوده است که مخصوص ترینِ خلق به او بوده اند. خداوندا، اینها اهل بیت منند. پس شک و گناه را از ایشان برطرف کن و ایشان را پاکِ پاک کن.»

در این هنگام جبرئیل نازل شد و آیه تطهیر را در شأن ایشان فرود آورد: «همانا خداوند اراده فرمود از شما اهل بیت پلیدی را برطرف فرماید و شما را پاکِ پاک کند.

شهریور سالروز شروع جنگ تحمیلی از سوی رژیم بعث عراق علیه جمهوری اسلامی ایران، به عنوان آغاز

هفته دفاع مقدس نامگذاری شده است. دوران 8 ساله دفاع مشروع امت سلحشور ایران در حفظ و اعتلای

نظام مقدس اسلامی و حراست از مرزهای عزت و شرف این رمز و بوم، به مثابه یکی از حساس‌ترین و

بارزترین برهه‌های حیات راستین این ملت، همچون نگینی تابناک، تا همیشه زمان، بر تارک تاریخ حماسه

و ایثار و پایداری آزادگان جهان می‌درخشد. دفاع امت اسلامی ایران در برابر تجاوز همه‌جانبه دشمنان اسلام،

در تاریخ افتخار آفرینی مبارزات حق‌طلبانه، یک ملت سترگ، فروزان خواهد بود. پایداری ایران اسلامی که

برخاسته از روح وحدت و ایمان بود، در سایه هدایت‌های امام خمینی (ره) شکل گرفت و باعث احیای یک

مکتب سازنده و نهضت های آرمانگرا و ایدئولوژی جهانگیر شد. دفاع مقدس ما در زمینه‌های مختلف

سیاسی، ‌نظامی، اجتماعی، فرهنگی و … توانست معادلات جهانی معمول را بر هم زند و تحلیل‌های

مادی دنیاپرستان را نقش بر آب سازد. این حادثه عظیم، بی شک در یاد ملت ایران خواهد ماند و غرور و سرافرازی و حماسه آفرینی را در نسل‌های بعد بر جای خواهدگذاشت. جنگ تحمیلی عراق علیه ایران،

2887 روز به طول انجامید که طی آن هزار روز نبرد فعال صورت گرفت که 793 روز حمله از سوی رزمندگان

اسلام بود و 207 روز از سوی ارتش متجاوز بعثی. در طول جنگ شمار 381 هزار و 680 نفر از نیروهای

دشمن کشته و یا زخمی شدند و 72 هزار نفر به اسارت نیروهای اسلام در آمدند. در این 8 سال 371

فروند هواپیما و 82 فروند بالگرد دشمن منهدم شد. 1700 دستگاه تانک و نفربر، 480 قبضه توپ و 3هزار

و 363 دستگاه خودرو نظامی به غنیمت ایران در آمد و و 5هزار و 758 دستگاه تانک و نفربر، 532 قبضه

توپ و 5هزار و 152 دستگاه و خودرو نظامی دشمن منهدم گردید. مقاومت رزمندگان اسلام سبب شد

تا ذخایر ارزی عراق که در ابتدای جنگ، حدود 30میلیارد دلار بود، پس از شکست در عملیات بیت‌ المقدس

و فتح خرمشهر به صفر برسد و پس از پایان جنگ، این کشور بیش از 70میلیارد دلار بدهی داشته باشد. 

شعر زیبا عید غدیر خم (3)

مجموعه: شعر و ترانه

شعر زیبا عید غدیر خم 

طرز نگاه تو به نظر جور دیگریست
خورشید از عنایت این ذره پروریست

تکلیف ما اگر بپذیرید نوکریست
این چادری که خیمه زدی ارث مادریست

ای آیه آیه آیه باران فاطمه
کوثر نشین بیابان فاطمه

علی،ای ساقی کوثر نشینان
ترازو ی نشان کفر ایمان

اشعار زیبا ی عید غدیرخم

علی،ای نقطه ی پرگار عالم
پناه و مرجع اولاد عالم

تو منظور تمام ما صباحی
به طوفان حوادث نا خدایی

خدا داند،خدایی بی نظیری
تو مولا بر همه عالم امیری

شرابم به تو ای سقای توحید
که نور افشان شوم همپای خورشید

اشعار زیبا ی عید غدیرخم 

مرا لبریز آن مستانگی کن
چنان قمبر غلام خانگی کن

از آن روزی که از جامت چشیدم
رخت را فاش در پیمانه دیدم

جمال حسن تو شد قبله گاهم
نشسته خال رویت در نگاهم

عنایت شما هر روز بیش است
ولی این بینوا محتاج بیش است

اشعار زیبا ی عید غدیرخم

سری سبز و زبانی سرخ دارم
قلم باشد به کف چون ذوالفقارم

به نفس ارم به عشق ناب مولا
زنم دم از تولی و تبری

علی سر نهان و اشکار است
خدایی ناز شست کردگار است

علی تسبیح و تکبیر و قیام است
علی هم رکعتین و هم سلام است

اشعار زیبا ی عید غدیرخم

علی دست خدا در استین اسم
علی تنها صراط راستین است

علی عیسی و موسی و شعیب است
علی گنجینه ی اسرار غیب است

علی انجیل و تورات و زبور است
علی سر منشا تکثیر نور است

علی استاد جبریل امین است
که مولایم امیرالمومنین است

اشعار زیبا ی عید غدیرخم

بیا ای دل به عالم دلبری کن
خودت را سراسر حیدری کن

که ادیان همه حران ولی اند
همه دنبال فرزند علی اند

خلاصه اى از واقعه غدير

اعلان عمومى براى سفر حج 
در سال دهم هجرت، به دستور الهى، آخرين سفر پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) به مكه براى تعليم حج و اعلام ولايت ائمه (عليهم السلام) آغاز شد. در اين سفر بيش از يكصد و بيست هزار نفر آن حضرت را همراهى كردند كه در شرايط آن زمان سابقه نداشت. 

بلافاصله پس از پايان مراسم حج، اعلام شد همه حجاج از مكه خارج شوند و براى برنامه اى مهم در غدير خم - كه كمى قبل از محل جدا شدن كاروان‌ها بود ـ حضور يابند.

سه روز پس از پايان مراسم حج، سيل جمعيت به سوى غدير حركت كردند. 

اجتماع عظيم در غدير 
با رسيدن به محل موعود،فرمان توقف از سوى پيامبر (صلى الله عليه و آله) صادر شد و مركب‌ها از حركت ايستادند و مردم پياده شدند و هر كس جايى براى توقف سه روزه آماده كرد.

به دستور پيامبر (صلى الله عليه و آله)، سلمان و ابوذر و مقداد و عمار زير چند درخت كهنسال را آماده كردند و روى درختان، پارچه اى به عنوان سايبان قرار دادند. در زير سايبان، منبرى به بلندى قامت پيامبر (صلى الله عليه و آله) از سنگ‌ها و روانداز شتران ساختند به طورى كه حضرت هنگام خطبه بر همه مردم مشرف باشند. 

هنگام ظهر، پس از اداى نماز جماعت، پيامبر (صلى الله عليه و آله) بر فراز منبر ايستادند و اميرالمؤمنين (عليه السلام) را فرا خواندند تا بر فراز منبر در سمت راست حضرت بايستند. قبل از شروع خطابه، اميرالمؤمنين (عليه السلام) بر فراز منبر يك پله پائين‏تر در طرف راست آن حضرت ايستاده بودند. 

سخنرانى پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) 
پيامبر اكرم نگاهى به سمت راست و چپ جمعيت نمودند و منتظر شدند تا همه مردم در مقابل منبر اجتماع كنند. سپس سخنرانى تاريخى و آخرين خطابه رسمى خود را براى جهانيان آغاز كردند. با در نظر گرفتن اين شكل خاص از منبر و سخنرانى كه دو نفر بر فراز منبر در حال قيام ديده مى‏شوند به استقبال سخنان حضرت مى‏رويم كه آن را مى‏توان در يازده بخش ترسيم نمود: 

پيامبر (صلى الله عليه و آله) در اولين بخش سخن به حمد و ثناى الهى پرداختند و صفات قدرت و رحمت خداوند را ذكر فرمودند، و به بندگى خود در مقابل ذات الهى شهادت دادند.

در بخش دوم، حضرت سخن را متوجه مطلب اصلى نمودند و تصريح كردند كه بايد فرمان مهمى درباره على بن ابى طالب عليه السلام ابلاغ كنم، و اگر اين پيام را نرسانم رسالت الهى را نرسانده ام و ترس از عذاب او دارم.

در سومين بخش، حضرت امامت دوازده امام (عليهم السلام) را تا آخرين روز دنيا اعلام نمودند تا همه طمع‌ها يكباره قطع شود. از نكات مهم در سخنرانى حضرت، اشاره به عموميت ولايت آنان بر همه انسان‌ها در طول زمان‌ها و در همه مكان‌ها و نفوذ كلماتشان در جميع امور بود، و نيابت تام ائمه (عليهم‌السلام) را از خدا و رسول در حلال و حرام و جميع اختيارات اعلام فرمودند. 

براى آن كه هرگونه ابهامى از بين برود و دست منافقين از هر جهت بسته باشد، در بخش چهارم خطبه، پيامبر (صلى الله عليه و آله) با دست‌هاى مبارك بازوان اميرالمؤمنين (عليه السلام) را گرفتند و آن حضرت را از جا بلند كردند تا حدى كه پاهاى آن حضرت محاذى زانوان پيامبر قرار گرفت. در اين حال فرمودند: «من كنت مولاه فهذا على مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه وانصر من نصره واخذل من خذله»؛ «هر كس من نسبت به او از خودش صاحب اختيارتر بوده ام اين على هم نسبت به او صاحب اختيارتر است. خدايا دوست بدار هر كس على را دوست بدارد، و دشمن بدار هر كس او را دشمن بدارد، و يارى كن هر كس او را يارى كند، و خوار كن هر كس او را خوار كند.» 

سپس كمال دين و تمام نعمت را با ولايت ائمه (عليهم السلام) اعلام فرمودند و بعد از آن خدا و ملائكه و مردم را بر ابلاغ اين رسالت شاهد گرفتند. 

در بخش پنجم حضرت صريحا فرمودند: «هر كس از ولايت ائمه (عليهم السلام) سر باز زند اعمال نيكش سقوط مى‏كند و در جهنم خواهد بود.» بعد از آن شمه اى از فضائل اميرالمؤمنين (عليه السلام) را متذكر شدند. 

مرحله ششم از سخنان پيامبر (صلى الله عليه و آله) جنبه غضب الهى را نمودار كرد. حضرت با تلاوت آيات عذاب و لعن از قرآن فرمودند: «منظور از اين آيات عده اى از اصحاب من هستند كه مأمور به چشم‏پوشى از آنان هستم، ولى بدانند كه خداوند ما را بر معاندين و مخالفين و خائنين و مقصرين حجت قرار داده است، و چشم‏پوشى از آنان در دنيا مانع از عذاب آخرت نيست.»

سپس به پيشوايان گمراهى كه مردم را به جهنم مى‏كشانند اشاره كرده فرمودند: «من از همه آنان بيزارم.» اشاره اى رمزى هم به «اصحاب صحيفه ملعونه» داشتند و تصريح كردند كه بعد از من مقام امامت را غصب مى‏كنند و سپس غاصبين را لعنت كردند.

در بخش هفتم، حضرت تكيه سخن را بر اثرات ولايت و محبت اهل بيت (عليهم السلام) قرار دادند و فرمودند: «اصحاب صراط مستقيم در سوره حمد شيعيان اهل بيت (عليهم السلام) هستند.» 

سپس آياتى از قرآن درباره اهل بهشت تلاوت كردند و آنها را به شيعيان و پيروان آل محمد (عليهم‌السلام) تفسير فرمودند. آياتى هم درباره اهل جهنم تلاوت نمودند و آنها را به دشمنان آل محمد (عليهم السلام) معنى كردند.

در بخش هشتم مطالبى اساسى درباره حضرت بقية الله الاعظم حجة بن الحسن المهدى (ارواحنا فداه فرمودند و به اوصاف و شئون خاص حضرتش اشاره كردند و آينده اى پر از عدل و داد به دست امام زمان عجل الله فرجه را به جهانيان مژده دادند. 

در بخش نهم فرمودند: پس از اتمام خطابه شما را به بيعت با خودم و سپس بيعت با على بن ابى طالب (عليه السلام) دعوت مى‏كنم. پشتوانه اين بيعت آن است كه من با خداوند بيعت كرده ام، و على هم با من بيعت نموده است. پس از اين بيعتى كه از شما مى‏گيرم از طرف خداوند و بيعت با حق¬‌تعالى است.

در دهمين بخش، حضرت درباره احكام الهى سخن گفتند كه مقصود بيان چند پايه مهم عقيدتى بود: از جمله اين كه چون بيان همه حلال‌ها و حرام‌ها توسط من امكان ندارد با بيعتى كه از شما درباره ائمه (عليهم السلام) مى‏گيرم به نوعى حلال و حرام را تا روز قيامت بيان كرده ام. ديگر اين كه بالاترين امر به معروف و نهى از منكر، تبليغ پيام غدير درباره امامان (عليهم السلام) و امر به اطاعت از ايشان و نهى از مخالفتشان است. 

در آخرين مرحله خطابه، بيعت لسانى انجام شد. حضرت با توجه به آن جمعيت انبوه و شرائط غير عادى زمان و مكان و عدم امكان بيعت با دست براى همه مردم، فرمودند: «خداوند دستور داده تا قبل از بيعت با دست، از زبان‌هاى شما اقرار بگيرم.»

سپس مطلبى را كه مى‏بايست همه مردم به آن اقرار مى‏كردند تعيين كردند كه خلاصه آن اطاعت از دوازده امام (عليهم السلام) و عهد و پيمان بر عدم تغيير و تبديل و بر رساندن پيام غدير به نسل‌هاى آينده و غائبان از غدير بود. در ضمن بيعت با دست هم حساب مى‏شد زيرا حضرت فرمودند: «بگوييد با جان و زبان و دستمان بيعت مى‏كنيم.» 

بيعت عمومى
پس از اتمام خطابه پيامبر (صلى الله عليه و آله)، دو خيمه بر پا شد كه در يكى خود آن حضرت و در ديگرى اميرالمؤمنين (عليه السلام)، جلوس فرمودند. مردم دسته دسته وارد خيمه حضرت مى‏شدند و پس از بيعت و تبريك، در خيمه اميرالمؤمنين (عليه السلام) حضور مى‏يافتند و با آن حضرت بيعت مى‏كردند و تبريك مى‏گفتند. 

زنان نيز، با قرار دادن ظرف آبى كه پرده اى در وسط آن بود بيعت نمودند. به اين صورت كه اميرالمؤمنين (عليه السلام) دست مبارك را در يك سوى پرده داخل آب قرار مى‏دادند و در سوى ديگر زنان دست خود را در آب قرار مى‏دادند. 

وقايع سه روز در غدير 
در طول سه روز توقف در غدير، پس از ايراد خطابه چند جريان به عنوان تأكيد و به نشانه اهميت غدير به وقوع پيوست كه شرح آن چنين است:

پيامبر (صلى الله عليه و آله) در اين مراسم، عمامه خود را ـ كه «سحاب» نام داشت به عنوان افتخار بر سر اميرالمؤمنين (عليه السلام) قرار دادند.

حسان بن ثابت از پيامبر (صلى الله عليه و آله) درخواست كرد تا در مورد غدير شعرى بگويد، و با اجازه حضرت اولين شعر غدير را سرود.

جبرئيل عليه السلام به صورت انسانى ظاهر شد و خطاب به مردم فرمود: «پيامبر براى على بن ابى طالب عهد و پيمانى گرفت كه جز كافر به خدا و رسولش آن را بر هم نمى‏زند.»

مردى از منافقين گفت: «خدايا اگر آنچه محمد مى‏گويد از طرف توست سنگى از آسمان بر ما ببار يا عذاب دردناكى بر ما بفرست.» در همين لحظه سنگى از آسمان بر سر او فرود آمد و او را هلاك كرد، و اين معجزه غدير تأييد الهى را بر همگان روشن كرد. 

پس از سه روز مراسم پر شور غدير پايان يافت، و آن روزها به عنوان «ايام الولاية» در صفحات تاريخ نقش بست. مردم پس از وداع با پيامبرشان و معرفت كامل به جانشينان آن حضرت تا روز قيامت، راهى شهر و ديار خود شدند. خبر واقعه غدير در شهرها منتشر شد و به سرعت شايع گرديد و خداوند بدينگونه حجتش را بر همه مردم تمام كرد. 

امید به ایجاد جامعه ای اسلامی، نخستین و مهم ترین هدف شهید رجایی در تمام دوران حیات فردی و اجتماعی او بود. چه آن روز که به عنوان معلمی ساده، تعلیم نوجوانان و جوانان این کشور را بر عهده داشت و چه آن روز که با آراء چهارده میلیون نفر به عنوان رئیس جمهوری برگزیده شد، هیچ گاه جز در مسیر تعالیم اسلام و اهداف متعالی آن گام برنداشت.

شهید رجایی، ولایت فقیه را دستاورد بزرگ انقلاب اسلامی می دانست و همه را به حمایت از آن سفارش می کرد: «آنچه که ما فریاد می کنیم این است که رهبری در ایران صرفا باید به ولایت فقیه باشد ولو این که بسیاری از روشن فکران و بسیاری از کسانی که محتوای انقلاب اسلامی ما را در نیافته اند، این مطلب عظیم و این دستاورد مشترک انقلاب ما را در نیابند.»

فعالیت ها و خدمات شبانه روزی شهید باهنر نسبت به نظام اسلامی و مردم شهیدپرور، هیچ گاه او را از توسل و عرض ادب به پیشگاه مقام رسالت و ولایت باز نمی داشت؛ چرا که وی موفقیت خویش را مرهون همین توسلات می دانست. بدین ترتیب وی کوچک ترین سوء ادب و کژاندیشی را نسبت به این خاندان شایسته چشم پوشی نمی دانست.

یکی از ویژگی های اخلاقی شهید باهنر نظم ایشان بود. با نگاهی هرچند گذرا تأثیرعمیق نظم در زندگی سراسر افتخار ایشان در صحنه های علم و عمل، به راحتی نمایان می شود. از دیگر صفات پسندیده آن شهید، صبر ایشان در مقابل ناملایمات و مشکلات بود. او در برابر مشکلات، هرگز عصبانی نمی شد؛ بلکه همواره با صبر و متانت آنها را حل می کرد و از کنارشان به راحتی می گذشت

زندگینامه شهید باهنر

شهید حجت الاسلام دکتر محمد جواد باهنر، در سال 1312 هجری شمسی در خانواده ای پیشه ور در شهر کرمان به دنیا آمد.

پس از اخذ دیپلم در سال 1332 به قم رفت و سطوح عالی علوم اسلامی را در حوزه علمیه قم سپری نمود؛ فقه را در محضر مرحوم آیت الله بروجردی، اصول را در محضر امام خمینی (ره) و تفسیر و فلسفه را نزد مرحوم علامه طباطبائی فرا گرفت و سپس به تحصیلات دانشگاهی رو آورد و در دو رشته علوم تربیتی و دکترای الهیات از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد.

شهید باهنر در اسفند ماه 1342 پس از ایراد سخنرانی هائی در مسجد «هدایت»، «الجواد» و«حسینیه ارشاد»، به مناسبت سالگرد حادثه فیضیه دستگیر و به زندان های کوتاه مدت محکوم شد و از سال 1350 ممنوع المنبر گردید.

وی در سال 1357 به فرمان امام به عضویت شورای انقلاب اسلامی درآمد و به دنبال انتخاب شهید رجائی، به عنوان نخست وزیر دولت رجایی انتخاب شد.

زندگینامه شهید رجایی

شهید رجائی در سال 1312هجری شمسی، در قزوین متولد شد. در سن 4 سالگی از نعمت داشتن پدر محروم شد و تحت تکفل مادری مهربان قرار گرفت. درسال 1327 به تهران مهاجرت کرد و سال بعد وارد نیروی هوائی شد. در مدت 5 سال خدمت در نیروی هوائی، دوره متوسطه را با تحصیل شبانه گذراند. در سال 1335 به دانشسرای عالی وارد شد و دوره لیسانس خود را در رشته ریاضی به پایان برد و به سمت دبیر ریاضی در وزارت فرهنگ استخدام گردید.

در اردیبهشت 1342 به علت فعالیتهای سیاسی علیه رژیم طاغوت دستگیر و 50 روز زندانی شد. پس از آزادی با شهید باهنر به سازماندهی مجدد هیئت موتلفه پرداخت و داوطلبانی را به جبهه فلسطین اعزام کرد. پس از بازگشت در سال 1353 دستگیر و دو سال در زندانهای انفرادی رژیم پهلوی انواع شکنجه ها را تحمل نمود.

شهید رجائی در سال 1358، مسئولیت وزارت آموزش و پرورش را به عهده گرفت و به دنبال تمایل مجلس در تاریخ 18/5/1359 به عنوان اولین نخست وزیر جمهوری اسلامی ایران به مجلس معرفی و با رأی قاطع به نخست وزیری انتخاب شد و با عزل بنی صدر از جانب امام به عنوان رئیس جمهوری اسلامی ایران معرفی گردید و سرانجام در هشتم شهریور ماه 1360 توسط ایادی دشمنان انقلاب به فیض رفیع شهادت نائل آمد. اگر بخواهیم بهتر و دقیق تر به زندگی شهید رجایی نگاه کنیمچیزی که بیشتر به چشم میآید، سخت کوشی اوست. شهید رجایی پس از آنکه از نعمت پدر محروم گردید برای تأمین زندگی خود و خانواده از هیچ تلاشی فروگذار نکرد او با انجام کارهای به ظاهر کم ارزشی چون دستفروشی و... روزها را میگذراند و شبها وقت خود را صرف درس خواندن میکرد چراکه هدفی با ارزش در مقابل او قرار داشت و او را در راهی که انتخاب کرده بود مصمم تر می کرد. زندگی افرادی چون شهید رجایی میتواند الگویی مناسب برای ما باشد ما که شاید لحظه ای نتوانیم تصور چنین شرائطی را برای خود داشته باشیم. اما از همه مهمتر این است که او با تلاش و کوشش خود توانست سرانجام در برهه های حساس از انقلاب نقش مهمی ایفا نماید و در عرصه علم و عمل به چهره ای نمونه و ماندگار بدل گردد.

این داستان در قالب پنج فصل برای مخاطبان گروه‌های سنی «د» و «هـ» نوشته شده است.

نویسنده می‌کوشد تا مراحل زندگی یک جوان 17 ساله را از قبل از انقلاب تا پیروزی انقلاب را به تصویر بکشد.

از فصل آغازین خواننده در می‌یابد که قهرمان داستان، نوجوانی است که در محلة جنوبی تهران یعنی

نازی‌آباد بهمدرسه می‌رود. اوضاع مالی خانواده مساعد نیست. پدر راننده کامیون است و جوان قصه

ناچار است بعد از مدرسهکار کند. از فروش توت تا بستنی یخی. گاهی نیز او حتی پول ندارد که یک

ساندویچ کامل بخرد. بهسینما علاقه منداست و ...

فصل دوم: وقتی در کوچه قدم می‌‌زد، ساواک او را می‌گیرد و او گمان می‌کند که به جرم همکاری با

امیر در سرقتاست و ...

فصل سوم: خانوادة آقای صدری که دختری به نام فرشته دارند و خیلی اهل مطالعه هستند، یکی از

خانه‌های محله رااجاره می‌کنند. روزی جوان داستان فرشته را تعقیب می‌کند ...

فصل چهارم: او متوجه می‌شود که بازجویی به خاطر تظاهرات مردمی بر علیه رژیم است ...

فصل پنجم: او تازه متوجه می‌شود که علت بازداشت، خانوادة صدری است و او باید ...

در آخرین روزهای تابستان، خانواده ناصر (راوی داستان) در تب و تاب باز شدن مدرسه هستند. پدر ناصر، دشت‌بان است و در باغی، در کنار رود الوند (در نزدیکی قصر شیرین) زندگی می‌کند. جنگ به آنها هجوم می‌آورد و به یکباره کوچ مردم شهر و روستا آغاز می‌شود. ناصر و خانواده‌اش نیز به ناچار همراه می‌شوند. مردم شهر پیاده از پیش روی دشمن می‌گریزند. اما صبح روز بعد دشمن جاده را می‌بندد و شکار آغاز می‌شود. ناصر و خانواده‌اش به یکی از دره‌های اطراف می‌گریزند و در غاری مستقر می‌شوند. پدر ناصر، برای کمک به مردم شهر می‌رود و ناصر، گلنار (خواهر)، مادر و پدر‌بزرگ می‌مانند. پس از چند روز پدر زخم خورده باز می‌گردد. دشت‌بان همچنان که روایت‌گر مبارزه این خانواده است‌، از سوی دیگر جا‌به‌جا عشق مردم به هم را به تصویر می‌کشد. داستان ماجراهای مختلفی را بازگو می‌کند. زمستان سر می‌رسد و آن‌ها مجبورند با طبیعت خشمگین هم مبارزه کنند.